Scheel kijken bij baby’s

Weer wat geleerd, het is dus normaal dat baby’s scheel kijken! Niet alleen vanwege het aandoenlijke, maar er zit ook een andere verklaring achter. Dit gevonden ergens op het web:

Elk oog wordt aangestuurd door zes oogspieren. Door een goede samenwerking tussen de oogspieren van beide ogen kunnen de ogen in alle richtingen kijken en staan ze recht. Bij scheelzien gaat de samenwerking tussen de oogspieren niet goed, waardoor de ogen niet recht staan.

Scheelzien komt veel voor bij baby’s doordat de ontwikkeling en samenwerking van de oogspieren nog niet af zijn. Tot de leeftijd van 6 maanden mag een baby af en toe scheelzien. Belangrijk is dat het scheelzien langzaam minder wordt en dat de baby niet scheelziet als hij gericht ergens naar kijkt. Als een baby altijd scheelziet, is dat altijd zorgelijk! Na de leeftijd van 1 jaar hoort een kind echt niet meer scheel te zien, ook niet bijvoorbeeld wanneer je kind moe is.

Scheelzien hoort bij de normale ontwikkeling van de baby, er hóeft dus niets aan de hand te zijn. (Afwijkend) scheelzien kan ontstaan door een afwijking aan de oogspieren, maar ook door een afwijking aan de ogen zelf, zoals bijvoorbeeld een refractie (bril)afwijking.

Het is belangrijk dat de ogen goed leren samenwerken om goed (diepte) te kunnen zien. Bij een kind is het zien nog in ontwikkeling tot de leeftijd van 7 jaar. Bij scheelzien zie je niet één maar twee beelden, je ziet dus ‘dubbel’.

Source wij.nl