Het gaat goed met Jesse, hij was alweer gegroeid! De slagroom van Mariette begint goed te werken. Dat is natuurlijk even wennen, want wat er in gaat, moet er ook weer uit en dat gaat nog wat gepaard met krampjes… en wat minder slaap voor ons, met name voor Mariette…Jesse zijn poep wordt wat mosterdkleurig, hij krijgt af en toe de hik en de boertjes en scheetjes nemen ook wat toe. Hoort er allemaal bij. Zijn naveltje (=restant navelstreng) begint wat te stinken, maar valt er bijna af. Gelukkig maar, minder prettig als je er met je neus boven hangt. Het speentje werkt nog steeds goed!!
Wat vliegt de tijd! Het is alweer vrijdag en we hebben aan de ene kant het gevoel dat we al weken in dit ritme zitten, maar Jesse is pas dinsdagnacht geboren… We benutten de dagen dan ook goed. Vandaag kwam Ellen de verloskundige nog even langs (om koffie te drinken). Zij had die bewuste 13 september een bizar drukke nacht gehad met 5 bevallingen, waarvan Jesse de 1e was…. Pfff, je moet er niet aan denken. Een aantal van de 5 werden doorverwezen naar het ziekenhuis, maar toch. Leuk dat ze even kwam, en zij bevestigde inderdaad ook dat Jesse het zo goed en voorbeeldig doet.
Vrijdag kwam ook de mevrouw van de GGD langs voor de bekende hielprik en hoortest. Die laatste kon zelfs slapend/slaperig afgenomen worden. De 1e test mislukte, blijkbaar zat er nog wat teveel babyvet in zijn oor, maar na wat schoonmaken een dikke “PASS”. Jesse even omdraaien en ook het andere oor was goed. Dat geeft geen garantie en ze zijn nog steeds niet in staat op Oostindisch doofheid te testen…. Zijn we bij Thijmen en Merijn ook mooi de mist mee in gegaan.
Er komen steeds meer kaartjes en bloemen binnen, supermooi/lief. Ook bij het schoolplein (en in het dorp), veel felicitaties, toch het leuke van als je in een dorp woont. We houden de visite nog wel een beetje af, vandaag kwam Fiona nog even langs. Zaterdag verwachten we Eef, Kees, Annemarie, Remco-Jan en Quirine. Zondag hebben we nog even niets, maar dan moet gewerkt worden aan de traktaties voor Thijmen en Merijn. Die gaan natuurlijk ook meehelpen met Wilma en Mariette! We zijn superblij met Wilma, de kinderen ook. Had ik al gezegd dat haar jongste ook Jesse heet?
De klossen hebben we inmiddels ook al weggehaald, dus het bed staat weer op normale hoogte. Jesse laten we nog even bij ons op de slaapkamer slapen (in de kinderwagen), maar ik vermoed dat we hem ergens aanstaande dagen naar zijn eigen kamer verhuizen.
