Dag5 alweer! Een beetje drukke nacht met veel poeperij, waardoor Jesse zijn gewicht gelijk scoorde met de dag ervoor. Op zich prima en hij doet het nog steeds goed. Het is nog wel zoeken naar regelmaat, maar ach wie weet komt dat nog wel.. het laatste stukje van de navelstreng is er vannacht ook afgevallen!
Wilma was er weer rond 10u, terwijl Merijn en ik even bij de kapper waren. Mooi weer buiten en een redelijk drukke dag voor de boeg. Wilma zou met Merijn naar zwemles in Assen, ik nog even met Thijmen naar de tennisbaan, want die 1e competitie wedstrijd leek me nog wat te vroeg. In de tussentijd konden Mariette en Jesse dan nog even slapen, want eind van de middag verwachtten we nog bezoek. Jesse kan in elk geval wel goed slapen!! Dat weten we in elk geval zeker, nu nog zorgen dat hij dat overdag wat minder doet en ’s avonds wat meer. Zoveel foto’s maken we dan ook nog niet van hem, want hij heeft continu zijn ogen dicht… Enfin, Eef & Kees waren er rond 15u, Annemarie & Remco-Jan tegen 16u. Mariette had Jesse rond 14u nog eten gegeven. Uiteindelijk hebben E&K Jesse alleen maar zien slapen… R&A ging nog wat later weg en met hier en daar wat plagerij konden zij Jesse tegen 18u nog even zien en horen… En daarna alleen maar bevestigen dat dit ook een schatje is, net zoals Thijmen en Merijn…. nu al!
Thijmen had oma al gevraagd of hij daar kon slapen. Niet vanwege het geluid van Jesse, maar gewoon voor de gezelligheid. Leek Merijn ook wel wat, dus Thijmen en Merijn gingen weer richting oma. Toch leuk, makkelijk en lief dat oma zo dichtbij woont.
Ook een belangrijke dag voor Thijmen en Merijn, want ze behaalden hun echte mini-kraamzorg Diploma! Dik verdiend, omdat ze Wilma zo goed geholpen hadden. Bijvoorbeeld met het luier verschonen, de baby vasthouden en hem in bad doen. Leuk he!!
Hmm, wat hebben we nog meer gedaan. Wat laatste dingen nog opgehangen op Jesse zijn kamer. Met Merijn door de autowasstraat (in de auto..).Gevoetbald in de tuin met de kinderen (en Kees). Eigenlijk was het wel een relaxed dagje. En dan als kers op de taart weer nieuwe kaartjes. Vandaag heeft Jesse waarschijnlijk het liefste kaartje gekregen van deze weken, misschien wel van zijn hele leven. Onze lieve oppas Iris stuurde namelijk een kaartje vanuit Brazilië om uit te leggen waarom ze er niet is, maar dat ze over een paar weken/maanden hem eindelijk kan knuffelen. Zo lief! We hadden beiden de tranen in onze ogen :).
Oja, Jesse is al heel erg sterk. Op het moment dat je hem tegen je schouder houdt, dan zit hij continu overeind en dan merk je hoe sterk zijn nek & rug al is. Sterker nog, gisteren deed ik dat tegen de avond en etenstijd, toen ging hij op zoek naar mijn oren (lellen) om daar aan te gaan sabbelen. We zullen nog proberen daar een filmpje van te maken, echt supergrappig gezicht om te zien. Jesse heeft het ook voor elkaar dat als hij nu begint te huilen, het bij Mariette gaat lekken, dus ze gebruikt nu voor het eerst zoogcompressen.. Vergeten te typen, maar Jesse probeerde zich vrijdag ook al om te draaien van zijn zij naar zijn buik en al wat te kruipen. Nog maar even wachten kerel, je hoeft ook nog niet te gaan lopen met een half jaar…
Morgen alweer zondag. Dat betekent traktatie (maak)dag. Ik denk dat we ook maar even een rondje met de kinderwagen gaan. Kijken of Jesse nog bijzondere Pokemons aantrekt.
