Een dag begint normaal gesproken al ’s nachts. Toch hebben we die toch grotendeels slapend doorgebracht, alleen rond 4u was Jesse even wakker, maar sliep daarna netjes door tot rond een uur of 7. Mogen we niet over klagen! Doen we dus ook niet.

Ellen kwam om 9u nog even koffie drinken, ze was vroeg, maar verwachtte nog wel een drukke dag qua nieuwe bevallingen dus ging alle huisbezoeken eerst nog even af. Thijmen had ik inmiddels naar school gebracht met de aankondiging dat ze een geweldige traktatie konden verwachten. Merijn en ik moesten echter eerst nog even naar het ziekenhuis vanwege zijn plekjes. De dermatoloog vond niets geks en schreef een zalfje voor. Omdat Merijn zich zo voorbeeldig gedragen had, kwam hij zelfs thuis met een knuffeltje! Intussen waren Mariette en Wilma al druk met de laatste hand te leggen aan de traktaties. En hupsakee, Merijn en ik konden vervolgens rond 11u zo door naar school met een dienblad vol met bekertjes met kwark. Mooi gezicht hoe Merijn ze vervolgens uitdeelde en iedereen lekker zat te smikkelen. Nog even een aparte kwarktaart naar de juffen en ik ging door naar Groningen. Wilma zou ’s middags de traktatie van Thijmen brengen, wat foto’s maken en ze vervolgens om 14u weer meenemen. Bleek dat zowel Thijmen als Merijn bij een vriendje gingen spelen, dus Mariette had nog even wat extra rusttijd. Na het slapen nog een blokje om met de kinderwagen naar oma, die al ongeduldig trappelend op de uitkijk stond naar haar verse kleinzoon.

Wilma hadden we alvast een cadeautje gegeven, namelijk een mooi etuitje met haar logo er op. Een upgrade van haar Ikea etui en supersnel en -mooi verzorgd door Salena!

Waar ik heel erg aan moet wennen, misschien wel meer dan Merijn, is dat Merijn niet meer de jongste is! Vaak zeg ik wel zoiets van “Ik ga even met de jongste…” zo ook vandaag naar het ziekenhuis. Gaat gewoon onbewust, maar voor de toehoorder lijkt het dan natuurlijk dat ik met Jesse naar het ziekenhuis ga. Oja! Merijn is de middelste! Gewoon even aan wennen…

Jesse verandert we een beetje en krijgt door de slagroom van Mariette een schattig onderkinnetje… Ach, met de winter voor de deur, kan het geen kwaad om je wat dikker aan te kleden. Wederom wist hij Mariette weer te verrassen bij het verschonen, waarna ze ook het aankleedkussen weer opnieuw kon aankleden.
Op het voedingskussen ligt hij wel prinsheerlijk, net alsof hij in een unox wordt ligt of zo.

Morgen weer eens een dagje Amsterdam voor mij. Lang geleden en ik zal natuurlijk beschuit met muisjes meenemen! Vandaag was ik wat verdrietig, omdat er geen nieuwe kaartjes waren, maarja het was natuurlijk maandag! Ik kijk alweer uit naar morgen! Alhoewel, ook de laatste dag dat Wilma er zal zijn :(.